sábado, 17 de enero de 2009

CUMPLE DE CARMEN (HAKEADO POR XAVI I JOAN)

AVÍS:NO ÉS LA CARMEN QUI ESCRIU SINO EN XAVI I EN JOAN
Carmen ja ens perdonaràs per haver-te piratejat el blog ,però hem pensat que tu no et felicitaries a tu mateixa i aprofitant que ets fora aprofitem per deixar-te una FELICITACIÓ en aquest calaix que és el teu Blog amb aquesta foto que tant t'agrada (ja perdonaràs la simplesa però compendràs que no tothom té l'art de fer les coses com tu les fas).
(i recuerde,no facilite nunca sus datos personales ni revele sus contraseñas a nadie).AIXÍ QUE JA HO SABEU BLOGGERS.... a veure si es paga unes rondes.
XAVI I JOAN
MOLTES FELICITATS

10 comentarios:

Anónimo dijo...

Menos mal que tenemos a dos hackers en casa (sin mencionar a dos músicos, a dos perfectos jugadores de la play, a dos cracks del basket, a ....) porque no hacía más que dar vueltas en la cama como una croqueta pensando lo poco que pegaba felicitar a mi hermana sobre las felicitaciones mandadas a su "marío"...cutre, no?.
Carmen, qué te voy a decir!!!!
Hermanita, 11 añitos, si, pero como 11 soles. Porque para mí siempre serán como si tuvieras 11. Desde que tengo uso de razón has sido siempre la misma persona especial, generosa, responsable, ingeniosa, divertida, que se dejaba comer el delicioso bocadillo que se preparaba sin protestar, que te contaba por la noche las películas que iba a ver para que te durmieras (desde aquellos Piratas de Malasía que ya no duernmo igual), que te encubría en casa cuando hacías una pifia, que conseguía que entendieras las matemáticas cuando la profesora se había rendido, que te hacía una original postal cuando llegaba tu cumple (te acuerdas cómo se emocionaba tu madre con tus escritos???), que te garantizaba la aventura y la diversión con sus ocurrencias cuando salíamos "a fer mal" por la Cala....
Bueno Carmencita, espero que pases un buen día aunque en ningun caso podrá ser el que te mereces...
Un besito y gracias por ser así. Ah, y no dejes que "las cosas feas de la vida" te cambien.
PD(Joan, me has hecho llorar con tu comentario...Pero es que no sabes que estoy muy sensible ultimamente???
Xavi: vas a darle muchos besos a tu madre hoy? Creo que no hace falta decirte todo lo que te quiere, no???)
Besos a todos.

Manu dijo...

Muchas felicidades guapa. Pepa , no dejas casi nada por decir! Yo también tengo muchos recuerdos desde aquella pizza en que nos comimos en el Salvador (En la Cala, no en el país)el día que nos conocimos ( ya hace unos 24 años!!!) Gracias por ser como eres . Un besazo!

PS.- Enhorabona als crackers!

Anónimo dijo...

...y esas anchoas tan ricas que nos comiamos en el Xavier, en la plaza del cañón de La Cala, rodeados de cervecicas y muertos de la risa... Siempre te recordaré con alegría.
MUCHAS FELICIDADES y muchos besicos, petoncicos, kissicos,bisoucicos, y en el idioma que quieras.

Montse dijo...

Molt rebééé aquesta iniciativa Joan i Xavi!
Moltes felicitats, estimada Carmen. (Pepa, comparto todo lo que dices, yo la he conocido con unos pocos años más pero puedo asegurar que no ha cambiado ni un poco, és una sort ser la seva amiga)
Moltes moltes felicitats i petons

Carmen Cortés dijo...

Joan, Xavi...QUINA SORPRESA!!QUINA POSTAL, QUINA FELICITACIÓ!!GRÀCIES
US ESTIMOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Pepaaaaa, hermanicaaaa, Tú sí que casi me haces llorar, gracias por todo eso que me dices, muà, muà i requetemuá!!
(Y esas trencicas que te hacía???? Y cuando te lavaba las manicas???? AY que llorooooo!!)

Manu Aznar Pasamar, gran día el de la pizza en can "Vadó",querido colega,una verdadera suerte, tenerte como amigo,con ese peaso corazón que tienes. Muchos recuerdos, aventuras y mucho cariño. (Efectivamente, 24 años, pero seguimos yendo, aunque ahora se llama La Llotja)Requetemuà Capitán Talabarte, aventurero donde los haya.

Chache...muchas risas por la Cala,me encantabas con tus auriculares y tu ensaimada, te dejé una bici de color lila que te iba un poco pequeña, te acuerdas?
Besicos y cariñicos.

Montseeeee, companya i amiga,moltes gràcies per dir això, sort que tinc d'amics i amigues com tu que m'ajuden a treure lo bo que tinc. Petonets.

eli dijo...

Carmen guapa, que moltes felicitats i molts petonets, que et cuidis i que t'estimo.

Anónimo dijo...

Te hubiera dejado igualmente un comentario de felicitación, pero el post que se han marcao el Joan y el Xavi es cojonudo, así que muchas felicidades Carmen, que seas muy feliz y nosotros que lo veamos. Un abrazo.
Jóse

Anónimo dijo...

Hola familia, em trec el barret devant de aquesta generosa i escollida relació d'imatges, sou uns cracks, jo en canvi ja tinc feina per navegar dins del blog i no ofegar-me.
MOLTES FELICITATS
PETER I ROSA MARIA

Carmen Cortés dijo...

Eli, Jóse, Peter y Rosa Mª , moltes gràcies, us dec unes tapes i uns canyetes. (I a la resta de bloggers també) A veure quan ho podem fer. Petons!!

LOLA dijo...

Pero que pasa!!!
Dos días desconectada del mundo virtual y de pronto se acumulan los celebraciones.
Ay bonita, que voy a decir de tí que ya no hayan dicho.
Sólo quiero decirte que en mi caminar por la vida, son muchos los momentos que te siento y es maravilloso. No olvides que te quiero!!!!
LOLA