lunes, 1 de diciembre de 2008

OBJETOS

“De todos los objetos, los que más amo son los usados. Impregnados del uso de muchos, a menudo transformados, han ido perfeccionando sus formas y se han hecho preciosos porque han sido apreciados muchas veces.” Bertolt Brecht

Es un juego de bolos pequeñito, suave y fino al tacto de tan usado. Fue un regalo entrañable, una maravilla que de vez en cuando miro y toco para sentir su vibración de tesoro.

Para acompañar, "Pieces of String". Alela Diane y su sonido acústico y tranquilo de limonada fría en el porche de Nevada City.

11 comentarios:

Manu dijo...

Aquellos vaqueros que ya tienen tu forma y no aquelloos otros recién comprados que te cuesta ponerte!! Yo también me apunto a los objetos usadon, dónde vas a comparar!!!

Carmen Cortés dijo...

Hola, Manu!! Estamos on line, colega, veinte minutillos nos separan! Veo que eres de los míos: esos vaqueros, esas camisetas que casi transparentan... Una vez puse los pantalones, la camisa, las botas dentro de los pantalones y todo tenía tanto mi forma que parecía yo echándome una siestecica en plan Kevin Bacon en "El hombre invisible" (o sin sombra no sé muy bien el título)

Unknown dijo...

Tú siempre has sido mucho de "tesoros". Me ha encantado el vídeo. Un beso

Anónimo dijo...

Holaa! Dona gust passar-se per aquí, sempre hi ha fotos guapes, teves o d'amics. La nena de la foto en blanc i negre ets tu, oi?
Molt guapeta.Besets.

eli dijo...

«Hay hombres que luchan un día y son buenos, otros luchan un año y son mejores, hay quienes luchan muchos años y son muy buenos, pero están los que luchan toda la vida, y esos son los imprescindibles».

Aquesta cita del senyor Brecht també és de primera.

Manu dijo...

A mí me gusta mucho ésta:
Primero vinieron a por los judíos y no dije nada, porque yo no era judío.
Después vinieron a por los comunistas y no dije nada, porque yo no era comunista.
Más tarde vinieron a por los sindicalistas y no me importó porque yo no era sindicalista.
También vinieron a por los intelectuales, pero como yo no era un intelectual, me dio lo mismo.
Luego vinieron a por los católicos, pero no me importó porque yo era protestante.Por último vinieron a por mí.
Entonces sí que reaccioné y grité, pero ya era demasiado tarde: no quedaba nadie para decir algo en mi defensa.

Carmen Cortés dijo...

Citas de libro de cabecera habéis puesto, querid@s bloggers Manu i Eli!!
Gema, a mí también me gusta este vídeo , lo encuentro tierno y "jippi".
Marta: sí, sóc jo. M'encanta aquesta foto tan tendra!
Besicos!

Carmen Cortés dijo...

Ah! Manu! Ya me mandarás fotos, eh?

Anónimo dijo...

Voy estesada a tope, pero siempre hay un momento para leer estas frases tan especiales. Abracitos.

Carmen Cortés dijo...

Gracias, Pilar por esos raticos que te pasas por aquí. Besos

Anónimo dijo...

Doncs mireu, la foto la tinc jo, que me la va regalar la meua germana. Així que si voleu vore-la en directe... passeu per finestreta!
besets a tots/totes
mati