viernes, 17 de febrero de 2012

CON SARI



Después de tanta Semana Cultural sobre Índia, estaba claro cómo iba a ir en Carnaval, ¿no?

Estaba cantado.  Con sari.
Pero no cualquier sari, sino este sari comprado en India hace 27 años, que ha servido de indumentaria en más de una ocasión, de decoración doméstica en épocas hippys, de cortinajes para marionetas cuando el Xavi era pequeño, de atrezzo en obras teatrales escolares... Un sari con historia que ha hecho camino conmigo. Una gran compra. Nunca unas rupias fueron tan bien gastadas!!!

7 comentarios:

Manu dijo...

Y lo guapetona que estás!!! Manasté.

Carmen Cortés dijo...

धन्यवाद Talabarte!
Aprendí el otro día que Namasté por el sur se dice VANAKAN... pero eso seguro que tú lo sabes la mar de bien.
Namasté Vanakan...

Anónimo dijo...

Moltíssimes gràcies pel mail i per la foto, éstem superbé. Que vagi bé el dilluns de festa.
Una abraçada i namaste!
Cris

Carmen Cortés dijo...

Jo no tinc cap màrit, Cris, ÉS QUE LES QUE SOU GUAPES...
:)

Carmen Cortés dijo...

MÈRIT, no MÀRIT, jajaja

Manu dijo...

Juer! Un poco dilexico sí que estoy. Ahora veo que puse "Manasté" en vez de Namasté. De todas formas, veo que no soy el único jejeje

Carmen Cortés dijo...

DILÉXICO?????
Jajajaja creo que lo estamos,colega, lo estamos...
Y DICREPANTES, Y DICRETOS, Y DIFRAZADOS... (Ah, no, esto último, tú no)
Besossssss ;)